نارگیل

بازدید: 5 بازدید

نام تجاری گیاه:

             Coconut

نام علمی گیاه:

 L.Cocos nucifera       

تاریخچه:

نارگیل در نواحی گرمسیری می روید و در جزایر اقیانوس آرام از اهمیت زیادی برخوردار است. چرا که در این ناحیه، تقریبا تمام احتیاجات روزمره مردم از قبیل خوراک، نوشیدنی، روغن، دارو، فیبر، سوخت و غیره را برآورده می سازد و به همین دلیل، آن را «درخت بهشت» یا «درخت زندگی» می نامند. منشاء نارگیل، جنوب شرقی آسیا است و از آنجا به نواحی گرمسیری گسترش یافته است. ورود اروپایی ها به نواحی اقیانوس آرام در قرن نوزدهم، سبب تجاری شدن این گیاه شد و روغن نارگیل را به اولین روغن گیاهی در تجارت جهانی تبدیل کرد.


خصوصیات محصول

1-تامین کننده الکترولیت های بدن:

نارگیل، حاوی ترکیبات فعال گوناگونی مانند قندها، آمینواسیدهای آزاد، ویتامین ها و مواد معدنی است. آب نارگیل که حاوی مقدار زیادی الکترولیت است (به دلیل وجود سدیم و پتاسیم، از دست رفتن الکترولیت ها از طریق ادرار یا پوست را جبران می کند) به عنوان یک نوشیدنی ایزوتونیک (نوشیدنی ایزوتونیک، حاوی الکترولیت هایی است که غلظت آنها مشابه خون است) گزارش شده است. در بازار نوشیدنی های ورزشی، ادعا شده است که آب نارگیل با داشتن عطر مطلوب، و خواص تغذیه ای مفید، یک رقیب طبیعی برای نوشیدنی های صنعتی است (FAO). آب نارگیل، شامل 94 درصد آب و 5 درصد قند، و غنی از مواد معدنی از جمله پتاسیم، کلسیم، منیزیم، منگنز و مقدار اندکی سدیم است.

غلظت این الکترولیت ها در آب نارگیل، سبب تولید فشار اسمزی می شود که میزان آن، مشابه همان فشار اسمزی خون است و اثری روی انعقاد پلاسما ندارد. مقدار زیاد پتاسیم در آب نارگیل سبب کاهش فشار خون می شود. عصاره اتانولی میوه نارگیل سبب شل شدن رگ ها و کاهش فشار خون (به صورت وابسته به غلظت و اندوتلیوم) می شود و این کار را از طریق تولید نیتریک اکسید، تحریک پذیرنده های موسکارینی یا از طریق مسیر سیکلواکسیژناز انجام می دهد.

2-تنظیم کننده کلسترول خون:

در سال 2015، پژوهشی با هدف بررسی اثر روغن نارگیل بر پروفایل لیپیدی خون بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر (CAD) در برزیل انجام شد. در این پژوهش، 116 بیمار زن و مرد مبتلا به CAD با متوسط سن 62 سال، به مدت سه ماه روغن نارگیل فرآوری نشده مصرف کردند و پس از این مدت، سایز دور کمر، دور گردن و شاخص توده بدنی در آنها اندازه گیری شد. نتایج نشان دادند که مصرف روغن نارگیل سبب کاهش BMI و سایز دور کمر و افزایش غلظت HDL (کلسترول خوب) شد. محققان، پلی فنل ها و ویتامین E نارگیل را مسئول این اثرات می دانند.

نتایج پژوهش دیگری که در سال 2011 برای بررسی اثر روغن نارگیل بر پروفایل چربی زنان فیلیپینی 35 تا 69 ساله انجام شد، نشان داد که مصرف روغن نارگیل بر میزان کلسترول خوب (HDL) در این افراد افزود. میانگین کلسترول تام، LDL و تری گلیسرید در این زنان پیش از مصرف روغن نارگیل در محدوده مطلوب اعلان شده توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) بود، ولی میزان کم HDL در آنها بیانگر این بود که در معرض اختلالات قلبی عروقی هستند. مقدار این نوع کلسترول، پس از مصرف روغن نارگیل در این زنان افزایش یافت.

3-تنظیم کننده فشار خون:

در پژوهشی که نتایج آن در سال 2011 در ژورنال Journal of Ethnopharmacology منتشر شد، اثر عصاره اتانولی میوه نارگیل بر کنترل افزایش فشار خون ناشی از نمک DOCA (ماده ای که برای القاء فشار خون بالا در آزمایشات به کار می رود) در موش های صحرایی بررسی شد و نتایج نشان دادند که مصرف میوه نارگیل سبب کاهش میانگین فشار خون سیستولیک در این موش ها شد. محققان، دلیل این فعالیت ها را پلی فنل های کلوروژنیک اسید، وانیلیک اسید و فرولیک اسید موجود در عصاره می دانند. یافته ها نشان دادند که اثر عصاره نارگیل بر شل شدن رگ ها و کاهش فشار خون از طریق تولید نیتریک اکسید، به دلیل فعال شدن مستقیم مسیر نیتریک اکسید/ گوانیلات سیکلاز، تحریک پذیرنده های موسکارینی یا مسیر سیکلواکسیژناز است.

در پژوهشی که در سال 2016 انجام شد، اثر یک نوشیدنی که از نارگیل تهیه می شود، بر کاهش فشار خون زنان بزرگسال 30 تا 60 ساله که مبتلا به فشار خون مرحله 1 بودند، بررسی شد. بر اساس نتایج، این نوشیدنی، به طور معنی داری فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را کاهش داد. این امر به دلیل حضور ترکیبات فعال بیولوژیکی در نارگیل است که خاصیت آنتی اکسیدانی دارند.

4-تنظیم کننده قند خون:

در سال 2013، نتایج پژوهشی در ژورنال European Journal of Integrative Medicine منتشر شد که در آن اثر آب نارگیل بر متابولیسم کربوهیدرات و پاتولوژی پانکراس در موش هایی که با تزریق آلوکسان، دیابتی شده بودند بررسی شد. این موش ها به مدت 45 روز به صورت خوراکی، به میزان 4 میلی لیتر بر 100 گرم وزن بدن آب نارگیل دریافت کردند. اثر آب نارگیل بر قند خون، هموگلوبین a1c(آزمایش هموگلوبین ای وان سی، نشانگر میزان گلوگز(قند) همراه با هموگلوبین موجود در خون  و میانگین قند خون بیمار در 2 تا 3 ماه گذشته  است)، گلیکوژن کبد، آنزیم های متابولیسم کربوهیدرات و پانکراس بررسی شد. نتایج نشان دادند که مصرف خوراکی آب نارگیل در موش های دیابتی سبب کاهش معنی دار قند خون و هموگلوبین a1c، بهبود میزان انسولین در پلاسما و افزایش گلیکوژن کبدی و فعالیت آنزیم های متابولیسم کننده کربوهیدرات شد. همچنین مصرف آب نارگیل، آسیب کبدی ناشی از آلوکسان را کاهش داد و سبب بازسازی سلول های بتا در موش های دیابتی شد. همچنین، مصرف آب نارگیل سبب کاهش فعالیت آنزیم های گلوکز-6-فسفاتاز و فروکتوز-1و6-بیس فسفاتاز شد که دلیل این امر می تواند افزایش غلظت انسولین باشد.

در دیابت القا شده با آلوکسان، میزان آنزیم های ALP، SGOT و SGPT (آنزیم های کبدی) در خون زیاد می شود که نشانی از آسیب کبدی است که دلیل آن، رادیکال های آزاد ناشی از آلوکسان است. با مصرف روغن نارگیل، از فعالیت این آنزیم ها در موش ها کاسته می شود که نشانه ترمیم اثر سمی آلوکسان بر کبد است.

علاوه بر این، آنالیز شیمیایی آب نارگیل نشان داده است که این ماده، حاوی ال-آرژینین، آسکوربیک اسید، مواد معدنی و غیره است که همگی در تعدیل متابولیسم گلوکز و حساسیت به انسولین نقش دارند.اخیرا گزارش شده است که ال-آرژینین توانایی بازسازی سلول های بتا در پانکراس را دارد و می تواند آسیب کبدی در موش های دیابتی را کاهش دهد. منیزیم و پتاسیم هم که از مواد معدنی موجود در آب نارگیل هستند، بر کاهش قند ون موثرند.

5-تسهیل کننده کاهش وزن:

بیشتر مطالعات انسانی که درباره مصرف روغن نارگیل انجام شده اند، به اثر این ماده به بهبود پروفایل لیپید اشاره کرده اند. در مطالعه ای، اثر روغن نارگیل بر چاقی شکمی، در چهل زن 20 تا 40 ساله که به مدت 12 هفته، به طور تصادفی 30 میلی لیتر روغن نارگیل دریافت می کردند بررسی شد و در پایان آزمایش، مشخص شد که مصرف روغن نارگیل سبب افزایش HDL، کاهش LDL ، کاهش شاخص توده بدنی (BMI) و کاهش سایز دور کمر شد. در آزمایش دیگری، کاهش معنی داری در سایز دور کمر 20 فرد سالم که به مدت چها رهفته، روزانه 30 میلی لیتر روغن نارگیل دریافت می کردند (نیم ساعت قبل از غذا) دیده شد. در این آزمایش، پروفایل لیپید تغییر معنی داری نشان نداد ولی از میزان کراتینین و آلانین آمینوترانسفراز کاسته شد.

قسمت اعظم روغن نارگیل، از تری گلیسریدهای زنجیره-متوسط (MCTs) تشکیل شده است. تحقیقات نشان داده اند که جایگزین کردن کالری با این تریگلیسریدها و بدون دریافت کالری اضافی، می تواند سبب افزایش کم ولی معنی داری در کاهش چربی بدنی باشد. این اثر در افرادی که اضافه وزن دارند مشهودتر است. همچنین روغن نارگیل می تواند به طور موقت، نرخ متابولیک و سرعت شکسته شدن چربی و آزاد شدن اسیدهای چرب (فرایند لیپولیز) را افزایش دهد.

6-بهبود دهنده عملکرد کبد:

تری متوپریم- سولفامتوکسازول (TMP-SMX) یک آنتی بیوتیک است که به میزان زیادی استفاده می شود، ولی استفاده از آن اثر سوء به همراه دارد. در پژوهشی که برای بررسی اثر روغن خام نارگیل بر اثرات های ناشی از TMP-SMX انجام شد، بیست موش صحرایی به چهار گروه (کنترل، دریافت کننده TMP-SMX، دریافت کننده روغن نارگیل و دریافت کننده TMP-SMX و روغن نارگیل) تقسیم شدند. نتایج نشان دادند که TMP-SMX سبب افزایش بیلی روبین، لاکتات دهیدروژناز و آلکالین فسفاتاز (ترکیباتی که افزایش آنها در خون، مضر است) در سرم خون مصرف روغن نارگیل، با ترمیم مقدار کل بیلی روبین، آلکالین فسفاتاز و لاکتات دهیدروژناز، اثرات القا شده بر اثر TMP-SMX، را اصلاح کرد. محققان نتیجه گیری کردند که ترکیبات فعال روغن نارگیل اثر محافظتی در برابر سمیت ناشی از کاربرد TMP-SMX به ویژه در کبد موش ها داشتند.

در آزمایش دیگری، اثر محافظتی آب نارگیل بر کبد رت های ماده مسموم شده با ccl4 (کربن تتراکلرید) بررسی شد. CCL4 سبب افزایش گلوتامات اگسالواستات ترانس آمیناز و گلوتامات پیرووات ترانس آمیناز در سرم و همچنین نکروز کبد و ایجاد کبد چرب شد، در حالی که در رت هایی که آب نارگیل دریافت کردند، کاهش فعالیت این آنزیم ها دیده شد.

7-بهبود دهنده عملکرد قلب:

به منظور بررسی اثر آب نارگیل بر عملکرد قلب و عروق، پژوهشی در سال 2015 انجام، و نتایج آن در ژورنال  International Journal of Biochemistry Research& Review چاپ شد. در این آزمایش، 25 موش بالغ آلبینو به پنج گروه تقسیم شدند. به غیر از یک گروه که کنترل بود، گروه های دیگر به مدت 14 روز، دوزهای مختلف آب نارگیل (5/0، 1، 5/1 و 2 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن) را دریافت کردند. در این آزمایش، پروفایل لیپید به عنوان شاخصی برای عملکرد قلب و عروق در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج، مصرف آب نارگیل سبب افزایش آنزیم SOD (یک آنتی اکسیدان) و کاهش مالون در آلدهید (MDA) (نشانگر پراکسیداسیون لیپید) شد. همچنین این نوشیدنی، از میزان کلسترول تام، تری گلیسریدها و LDL کاست، در حالی که مقدار HDL را افزایش داد. این اثرات به صورت وابسته به دوز اعمال می شد. به نظر محققان این پژوهش، کاهش MDA به دنبال مصرف نارگیل می تواند به دلیل افزایش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و سیستم های آنتی اکسیدانی دیگر در بدن باشد.

محققان دیگری که اثر محافظتی نارگیل بر قلب و عروق را مشاهده کردند این اثر را به وجود یون های معدنی در این میوه (به ویژه پتاسیم) نسبت می دهند. همچنین، روغن خام نارگیل حاوی مقدار زیادی ترکیبات فنلی است که مسئول خاصیت آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی آن هستند و سبب می شوند این روغن پتانسیل بالایی در جلوگیری از پراکسیداسیون لیپید داشته باشد. این خواص روغن نارگیل همگی از فاکتورهای حفاظت از قلب و عروق و عملکرد آنها هستند.

8-بهبود دهنده عملکرد کلیه:

اختلال در عملکرد کلیه، یکی از مشکلاتی است که می تواند در دیابت پیش آید. به این دلیل، پژوهشی در سال 2014 برای بررسی اثر روغن خام نارگیل بر عملکرد کلیه در رت های دیابتی انجام شد و نتایج آن در ژورنال Physiology Journal به چاپ رسید. در این مطالعه، موش های ویستار آلبینو با تزریق آلوکسان دیابتی شدند و میزان اختلال در عملکرد کلیه با سنجش میزان پروتئین و همچنین کراتینین، اوره و نیتروژن اوره خون در آنها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد این روغن (به میزان 10 درصد رژیم غذایی)، کاهش پروتئین خون که بر اثر دیابت به وجود آمده بود، را جبران کرد. همچنین سبب کاهش کراتینین، اوره و نیتروژن اوره در خون شد. محققان، این اثر را به خاصیت آنتی اکسیدانی ترکیبات روغن نارگیل به ویژه لوریک اسید نسبت می دهند. یافته ها نشان دادند که مصرف روغن خام نارگیل می تواند اثرات مخرب دیابت بر عملکرد کلیه را بهبود بخشد.

آزمایش دیگری که نتایج آن در سال 2012 در ژورنال Journal of Health Sciences منتشر شد، نشان داد که آب نارگیل اثر محافظتی بر کلیه رت های ویستار دیابتی شده داشت. در این مطالعه، اثر آب نارگیل بر وزن بدن و عملکرد کلیه بررسی شد و نتایج نشان دادند که در رت های دیابتی شده با آلوکسان، میزان اوره، کراتینین، پتاسیم، سدیم و بی کربنات افزایش یافت، درحالی که با مصرف آب نارگیل از میزان آنها کاسته شد. این یافته ها نشان می دهند مصرف آب نارگیل می تواند در پیشگیری از اختلال عملکرد کلیه در بیماران دیابتی مفید باشد.

9-بهبود دهنده زخم معده:

به منظور بررسی اثر عصاره اتانولی نارگیل بر زخم معدۀ القا شده با آسپرین در رت های ویستار، پژوهشی در سال 2017 انجام شد و نتایج آن در ژورنالJournal of Gastrointestinal and Digestive System  منتشر گردید. در این آزمایش، رت ها با دوزهای گوناگون عصاره به مدت 14 روز تیمار شدند. نتایج نشان داد که عصاره نارگیل توانست زخم معده را بهبود دهد (بهترین نتایج در دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، به دست آمد) و سبب کاهش استرس اکسیداتیو شود. نارگیل به دلیل اینکه حاوی مقدار زیادی ال- آرژینین  و ویتامین C است، می تواند از اندام های بدن در برابر تنش اکسیداتیو محافظت کند و با افزایش آنزیم های آنتی اکسیدان، از میزان رادیکال های آزاد و پراکسیداسیون لیپید بکاهد. در این پژوهش، عصاره نارگیل سبب کاهش تعداد سلول های ملتهب و کاهش نکروز در بافت معده و افزایش فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان SOD شد. محققان نتیجه گیری کردند که مصرف عصاره اتانولی نارگیل، می تواند روش قابل اعتماد و مقرون به صرفه ای برای درمان زخم معده در بیمارانی باشد که آسپرین مصرف می کنند.

نتایج پژوهشی که در سال 2010 در ژورنال AJFAND منتشر شد، نشان داد عصاره نارگیل اثر مثبت بر رت هایی داشت که با استفاده از ایندومتاسین دچار زخم معده شده بودند. زخم معده، بر اثر آسیب پوشش مخاطی معده به وجود می آید و دلیل آن می تواند ترشح زیاد هیدروکلریک اسید (که به طور طبیعی در معده وجود دارد)، عفونت با هلیکوباکتر پیلوری، یا مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایندومتاسین، آسپرین یا ایبوپروفن باشد. در این پژوهش، عصاره نارگیل با دوزهای 100،  200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن استفاده شد. دوز 100 و 200 عصاره به ترتیب به میزان 4/65 و 9/67 درصد سبب کاهش زخم معده شد، ولی غلظت 400 آن، بر میزان زخم معده افزود. این یافته ها نشان می دهند که عصاره نارگیل فقط در دوز پایین، برای بهبود زخم معده مفید است. در این آزمایش اثر عصاره نارگیل بر درمان زخم معده مانند اثر داروی رانیتیدین بود.

10-ضد میکروب:

بیشترین مقدار اسید چرب زنجیره-متوسط (MCFA) موجود در نارگیل، مربوط به لوریک اسید است که تقریبا 50 درصد محتوای چربی آن را شامل می شود. MCFA ها و مشتقات آنها در تخریب رنج وسیعی از باکتری هایی که پوشش لیپیدی دارند، موثرند و به عنوان مثال، می توانند باکتری هایی را که سبب زخم معده، سینوزیت، پوسیدگی دندان، مسمومیت غذایی و عفونت مجاری ادراری می شوند از بین ببرند. همچنین روغن نارگیل در مبارزه با انواع ویروس هایی که پوشش لیپیدی دارند (مثل ویروس ویسنا، لوسمی، پنومونی و هپاتیت C) هم موثر است. MCFA موجود در روغن نارگیل، این ارگانیسم ها را با تخریب غشای آنها، نابود می کند. در بین اسیدهای چرب اشباع، لوریک اسید خاصیت ضدویروسی بیشتری دارد.

خاصیت ضد قارچی نارگیل در برابر گونه های آسپرژیلوس، پنیسیلیوم، کلادوسپوریوم، فوزاریوم و … هم در پژوهش ها مشاهده شده است. محققان دو اثر ضد قارچی متفاوت را گزارش کرده اند که عبارتند از بازدارندگی از جوانه زنی اسپور و بازدارندگی از رشد شعاعی. روغن خام نارگیل برای درمان عفونت قارچ کاندیدا هم به کار رفته است. محققان، حساسیت ایزوله های کاندیدا در برابر روغن خام نارگیل و فلوکونازول را بررسی و مشاهده کردند که کاندیدا آلبیکنس در حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) به میزان 25%، صد در صد حساسیت به روغن نارگیل نشان داد، در حالی که فلوکونازول، حساسیت صددرصد را در MIC 64 میکروگرم برمیلی لیتر نشان داد. کاپریک اسید، سریع ترین و موثرترین اثر را در از بین بردن سویه های کاندیدا آلبیکنس داشت.

11-ضدمالاریا:

آزمایش هایی که در سال 2013 و 2014 انجام شدند، نشان دادند که دوز بالای عصاره پوسته نارگیل (500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) هم در شرایط آزمایشگاهی (in vitro) و هم در بدن موش های سوری، توانست سبب کاهش عفونت مالاریایی شود ولی مقدار کراتینین سرم را افزایش داد و اثر سوء بر عملکرد کلیه داشت. طبق نظر محققان، آزمایش های بیشتری برای جداسازی ترکیبات موثر و ایمن برای مبارزه با مالاریا لازم است.

12-ضد درد و التهاب:

نتایج مطالعه ای که در ژورنال Pharmaceutical Biology منتشر شد حاکی از آن است که روغن خام نارگیل اثر ضد التهاب و ضد درد دارد. این اثر در رت هایی که مبتلا به التهاب گوش ناشی از اتیل فنیل پروپیولات بودند انجام شد. نتایج نشان دادند که این روغن اثر بازدارندگی بر التهاب مزمن داشت که این اثر را با کاهش تشکیل گرانولوما (توده التهابی در بافت) و فعالیت آلکالین فسفاتاز در سرم خون انجام داد.

در سال 2014، نتایج پژوهشی در ژورنال International Immunopharmacology به چاپ رسید که در آن، اثر روغن خام نارگیل بر پیشگیری از آرتریت (التهاب مفاصل)، از طریق اثر آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی در موش ها بررسی شد. روغن نارگیل در دوز 80 میلی گرم بر کیلوگرم، درصد بالایی از پیشگیری از ادِم را در روز بیست و یکم نشان داد. مصرف روغن نارگیل سبب کاهش بیان ژن های التهابی مانندCOX-2، TNF-α و IL-6، غلظت «مواد واکنش دهنده با تیوباربیتوریک اسید» و افزایش آنزیم های آنتی اکسیدان شد. فعالیت بازدارندگی روغن نارگیل می تواند به دلیل توانایی آن در  خنثی کردن آسیب اکسیداتیو ناشی از نیتریک اکسید باشد.

پراکسیداسیون لیپید هم یکی از مکانیسم های مهم در آسیب روماتوئید است. آنالیز «مواد واکنش دهنده با تیوباربیتوریک اسید» (TBARS)، یک روش معمول برای ارزیابی پراکسیداسیون لیپید در بافت است. در این آزمایش، افزایش  TBARS در موش های روماتئوتید مشاهده شد، که پس از تیمار با روغن نارگیل به طور معنی داری کاهش یافت. روغن نارگیل با جلوگیری از تشکیل رادیکال های آزاد، از میزان التهاب کاست. این نتایج نشان می دهند که بروز روماتیسم مفصلی می تواند به دلیل پراکسیداسیون لیپید باشد و روغن نارگیل به دلیل جلوگیری از پراکسیداسیون لیپید، اثر درمانی بر این بیماری دارد.

13-بهبود دهنده عملکرد جنسی:

در سال 2014، نتایج بررسی اثر آب نارگیل بر غلظت سرمی برخی هورمون های جنسی (تستوسترون و FSH) در رت ها، در ژورنال JKIMSU منتشر شد. در این پژوهش، بیست رت آلبینوی ویستار ماده به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول، کنترل بود و گروه دوم به مدت 28 روز، روزانه  3 میلی لیتر آب نارگیل دریافت می کردند. یافته ها نشان دادند که مصرف آب نارگیل، سبب افزایش میزان تستوسترون، FSH و LH و کاهش  پرولاکتین شد. افزایش هورمون های نامبرده به دنبال مصرف آب نارگیل، به دلیل تحریک ساخت و آزادسازی آنها در تخمدان/ غده هیپوفیز بر اثر ترکیبات موجود در آب نارگیل است. این نتایج نشان می دهند که مصرف آب نارگیل می تواند عملکرد تولیدمثلی را بهبود بخشد و باروری را افزایش دهد.

14-پیشگیری کننده از پوکی استخوان:

در پژوهشی که در سال 2012 انجام شد و نتایج آن در ژورنال Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine به چاپ رسید، مصرف روغن خام نارگیل از تحلیل رفتن استخوان در موش های مبتلا به پوکی استخوان در دوران پس از یائسگی جلوگیری کرد. در این آزمایش، موش های ماده سه ماهه که به مدت شش ماه، 8 درصد روغن خام نارگیل در رژیم غذایی خود دریافت کردند، حجم استخوان و تعداد ترابکولای (رشته های استخوانی) بیشتری نسبت به گروه کنترل داشتند. روغن نارگیل در حفظ ساختار استخوان و پیشگیری از تحلیل آن در موش هایی که کمبود استروژن داشتند، موثر بود.

اثر این روغن بر ساختار استخوان، بهتر از تیمار با کلسیم بود چون کلسیم فقط از کاهش فاصله ترابکولایی جلوگیری می کند ولی نمی تواند حجم استخوان و تعداد ترابکولا را افزایش دهد. همچنین، روغن نارگیل مقدار زیادی چربی های اشباع به فرم گلیسریدهای زنجیره-متوسط (MCT) دارد که برای جذب کلسیم از روده مهم هستند. اثر مثبت روغن خام نارگیل بر تراکم استخوان می تواند به دلیل وجود ترکیبات فنلی و فعالیت مستقیم آنتی اکسیدانی و تعدیل  عملکرد استئوبلاست ها (دسته ای از سلول های استخوانی که وظیفه شان ساختن استخوان است) باشد.

آلکالوئیدها، گلیکوزیدها، ساپونین ها، رزین، استروئیدها، ترپنوئیدها، ویتامین ها، مواد معدنی، ترکیبات فنلی مانند کاتچین ها، اپی کاتچین ها، تانن ها و فلاونوئیدها و اسیدهای چرب کاپریلیک، لوریک، پالمیتیک، استئاریک، اولئیک، لینولئیک و میریستیک.

  • در جنگ جهانی دوم، در مواقع اضطراری، آب نارگیل برای تامین مایعات بدن به کار می رفت.
  • شیرۀ نارگیل، به مایع درون میوۀ آن گفته می شود در حالی که برای تهیه شیر نارگیل، قسمت گوشتی میوه را خرد می کنند و در آب می جوشانند و بعد آن را صاف می کنند.
  • قرقره کردن روغن نارگیل و نگه داشتن آن در دهان برای بهداشت و سلامت دهان و دندان مفید است.
    • حدود 7/7 تا 15 گرم روغن نارگیل در رژیم غذایی.
    • به منظور کاهش وزن، دو قاشق روغن نارگیل در روز، به مدت چها رهفته مصرف شود.

      2 ساعت قبل یا بعد از غذا

      • اداره غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA)، روغن نارگیل را در لیست خوراکی های ایمن (GRAS) قرار داده است.
      • مصرف خوراکی نارگیل یا استعمال مقدار مناسب آن روی پوست، عوارضی به دنبال ندارد. مصرف متعادل روغن نارگیل در دوران باردهی و شیردهی نیز ایمن است.
      • برخی معتقدند از آنجایی که محتوای چربی روغن نارگیل، بالاست، مصرف بیش از حد آن می تواند سبب افزایش وزن و افزایش کلسترول شود. البته این مورد در منابع پژوهشی به اثبات نرسیده است. در برخی پژوهش ها مصرف روغن نارگیل سبب بهبود HDL شده است.
      • به اعتقاد برخی متخصصان طب سنتی، نارگیل چون طبع گرم دارد، ممكن است در گرم مزاجان مشكلاتي ايجاد كند. بنابراین اين گونه افراد بايد آن را با ميوه‌هاي ترش، ليمو و يا هندوانه بخورند. همچنین معتقدند که نارگيل دير هضم است و کساني که دچار ناراحتي هاي گوارشي هستند، بايد هنگام مصرف آن مراقب باشند.

        تا کنون هیچ گونه تداخل دارویی برای نارگیل گزارش نشده است.

        گوشت نارگيل از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است و شير نارگيل كمي گرم و مرطوب می باشد. در طب سنتی، نارگیل برای درمان مشکلات کبد، مثانه، اسهال خونی، سنگ کلیه، کرم های معده و روده، تب و ….. به کار می رود. همچنین برای تقویت دستگاه گوارش مفید است.

        در برزیل، از عصاره فیبر پوست نارگیل برای درمان اسهال استفاده می شود. در فوجی، روغن نارگیل برای جلوگیری از ریزش مو، به کار می رود و آب نارگیل برای درمان بیماری های کلیه استفاده می شود. در گواتمالا، عصاره فیبر پوست نارگیل، برای کاهش التهاب کلیه و پماد آن برای درمان زخم و پیری پوست به کار می رود. در جامائیکا، از عصاره فیبر پوست برای درمان دیابت استفاده می شود. در موزامبیک، مردان، میوه نارگیل را برای تقویت قوای جنسی مصرف می کنند. در روستاهای مالزی، جوشانده قسمت گوشتی میوه برای درمان تب و مالاریا به کار می رود.


 

دسته‌بندی خواص گیاهان و میوه ها
اشتراک گذاری
نوشته‌های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سبد خرید

سبد خرید شما خالی است.

ورود به سایت