نام تجاری گیاه:

Strawberry

نام علمی گیاه:

Fragaria × ananassa

تاریخچه:

توت فرنگی با نام علمی Fragaria × ananassa گونه ای دو رگه و متعلق به جنس Fragaria است. تاريخ این میوه، به ۲000 سال پيش برمی گردد. توت فرنگی های امروزی حدود ۲۰۰ سال پيش، از دورگه گيری بين توت فرنگی ويرجينيانا يا اسكارلت به عنوان والد نر و توت فرنگی چیلوئنسیس به عنوان والد ماده حاصل شده اند. این گیاه، حدود سال 1300 میلادی در اروپا کشت می شد. توت فرنگی های وحشی، قرن چهاردهم میلادی در فرانسه، از جنگل به زمین زراعتی منتقل و به گیاهی اهلی تبدیل شدند. حدود سال 1600 میلادی، توت فرنگی ویرجینیانا از گونه ی Fragaria virginiana ، از شمال آمریکا به اروپا رسید. گسترش این گونه بسیار تدریجی بود و در اواخر سده ی 18 و اوایل سده ی 19میلادی به تدریج در انگلستان محبوب شد. در دهه ی ۱۶۱۰ میلادی يكی از دولتمردان فرانسوي به نام فريزر، گياه توت فرنگي چیلوئنسیس از شیلی را با خود به فرانسه برد. کشت این گیاه در شمال فرانسه گسترش یافت و مدتی پس از دورگه گیری این توت فرنگی با توت فرنگی ویرجینیانا نمونه ای جدید به وجود آمد. این نمونه ی جدید در دهه‏ ی 1800 میلادی به آمریکا صادر شد. باغبانان انگلیسی گونه ی جدید را از طریق دانه پرورش می دادند، پس از آن تعداد ارقام توت فرنگی از سه به سی رقم افزایش یافت.

گمان بسیاری از مردم بر آن است که توت فرنگی (strawberry) به دلیل انباشته شدن بوته های این گیاه با کاه و پوشال (straw) به این نام خوانده شده است. برخی منابع هم نامگذاری توت فرنگی را به دلیل آن می دانند که نخستین بار جوانان انگلیسی توت فرنگی های وحشی را برداشت می کردند و در توده ای احاطه شده از سبزه می فروختند با این وجود، منشأ دقیق نام گذاری این گیاه هنوز بر ما معلوم نشده است. به نظر می‌رسد که نخستین رقم اصلاح شده، در دوره ی قاجار و زمان صدارت اتابک اعظم، از فرانسه به ایران آمد و اتابکی خوانده شد


خصوصیات محصول

1- بهبود عملکرد قلب و عروق

پژوهشی در دانشکده ی بهداشت دانشگاه هاروارد انجام شد که نتیجه ی آن را مجله ی کالج آمریکایی تغذیه منتشر کرد. برمبنای این پژوهش مصرف توت فرنگی خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد. این پژوهش روی 27 هزار زن در یک دوره ی ده ساله انجام شده است و نشان می دهد که خطر ابتلا به بیماری های قلبی ـ عروقی در زنانی که در هفته دو وعده یا بیشتر توت فرنگی مصرف می کنند، 14 درصد کمتر از کسانی است که این میوه را مصرف نمی کنند. براساس نتایج این پژوهش، سطح کلسترول کل و لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) هم با مصرف توت فرنگی کاهش یافت.

پژوهشی دیگر، روی افراد داوطلب نشان داد که مصرف روزانه 500 گرم توت فرنگی به مدت 1 ماه سطح کلسترول کل، لیپوپروتئین با چگالی کم و سطح تری گلیسیرید و همچنین سطح سرم مالون دی آلدهید را در مقایسه با حالت پیش از مصرف به طرز چشمگیری کاهش می دهد. برپایه ی این بررسی آنتوسیانین های توت فرنگی، ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما و حذف رادیکال های آزاد را افزایش داد و سطوح ویتامینی هم، پس از مصرف توت فرنگی به میزانی چشمگیر، افزایش یافت. در این بررسی نشان داده شد که مصرف توت فرنگی از همولیز (تخریب و شکسته شدن گلبول های قرمز) خود به خودی و اکسیداتیو به میزان چشمگیری می کاهد.

 مطالعه ای در دانشگاه هاروارد نشان می دهد که مصرف منظم توت فرنگی، خطر ابتلا به حمله ی قلبی در زنان جوان و میانسال که در هفته حداقل 3 وعده توت فرنگی مصرف کرده اند را به میزان 32 درصد کاهش می دهد. کوئرستین، فلاونوئید توت فرنگی است که خاصیت ضدالتهاب طبیعی دارد و خطر ابتلا به آترواسکلروز(تصلب شرایین) و همچنین آسیب های ناشی از لیپوپروتئین با چگالی کم و کلسترول را کاهش می دهد.

2-  تنظیم قند خون

یک پژوهش در سال 2011 نشان می دهد که مصرف حدود 37 عدد توت فرنگی در روز به طور چشمگیری عوارض بیماری دیابت مثل بیماری های کلیوی و نوروپاتی را کاهش می دهد. شاخص قند خون در میوه ی توت فرنگی بسیار پایین است، از این روی نسبت به سایر میوه ها برای بیماران مبتلا به دیابت مناسب تر است. برپایه ی پژوهشی دیگر، فیستین توت فرنگی خطر ابتلا به بیماری های کلیوی در موش های مبتلا به دیابت را کاهش می دهد. پژوهشی در کشور فنلاند هم بیانگر آن است که مصرف توت فرنگی همراه با نان سفید پاسخ گلیسمی (تغییر میزان قند خون پس از مصرف مواد غذایی حاوی کربوهیدرات) را در این افراد به میزان 36 درصد در مقایسه با زنانی که فقط نان خورده بودند، افزایش داد. نتایج نشان می دهد که پلی فنول های توت فرنگی سرعت شکستن و جذب کربوهیدرات ها و نیاز به انسولین برای تنظیم قند خون طبیعی را کاهش می دهد.

3- کاهش وزن

براساس مقاله ی منتشر شده در کتاب رژیم غذایی مقاوم به چربی، مصرف توت فرنگی ترشح هورمون ادیپونکتین و لپتین را افزایش می دهد. هر دوی این هورمون ها، هورمون های متابولیک و چربی سوز هستند. نتیجه ی ترشح این هورمون ها افزایش سوخت و ساز و از دست دادن وزن است.

پژوهش های دیگر نشان می دهد که توت فرنگی هضم غذاهای نشاسته دار را کاهش می دهد و این بدین معنی است که قندخون پس از مصرف غذا کنترل می شود و در نتیجه اشتیاق به مصرف مواد قندی کاهش می یابد. پلی فنول های توت فرنگی ترشح آنزیم هضم کننده ی نشاسته را کاهش می دهند. این گیاه، عملکرد هورمون های موثر بر کاهش وزن را هم، بهبود می دهد.

4- بهبود عملکرد مغز

دیوور و همکاران، سال 2012 پژوهشی روی 16 هزار زن در یک دوره ی 6 ساله، انجام دادند. نتیجه ی این پژوهش، تأثیر مصرف توت فرنگی بر حافظه ی این افراد را نشان می دهد. برپایه ی نتایج پژوهش، نرخ کاهش حافظه در افرادی که توت فرنگی بیشتری مصرف کرده بودند(به طور متوسط 200 گرم در هفته)، به طور چشمگیری، کندتر از افرادی بود که این میوه را کمتر مصرف کرده یا از مصرف آن چشم پوشی کرده بودند. بر همین مبنا، مصرف توت فرنگی، حافظه را نسبت به سن به میزان 2 سال و نیم جوانتر می کند. پژوهشگران، بر این باورند که بهبود حافظه در این افراد، به دلیل وجود فلاونوئیدهای توت فرنگی است.

پژوهش دیگری نشان داد که مصرف این میوه، از خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هم می کاهد. مطالعه ای در سال 2014 روی موش های آزمایشگاهی نشان داد که فلاونوئید فیستین توت فرنگی، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در موش های دارا و فاقد ژن آلزایمر را، کاهش می دهد

5- استحکام دندان ها و جلوگیری از بیماری لثه

در سال 2009 پژوهشی منتشر شد که نشان می دهد پلی فنول های توت فرنگی از شکستن نشاسته در دهان، چسبیدن مواد قندی به دندان ها، ایجاد پلاک و  پوسیدگی دندان و بروز بیماری های لثه بر اثر فعالیت باکتری ها جلوگیری می کند. بر مبنای پژوهشی دیگر، اسید مالیک توت فرنگی به سفید شدن دندان ها کمک می کند.

6-ضد سرطان

پژوهشی منتشر شده در مجله ی بین المللی سرطان نشان می دهد که عصاره ی توت فرنگی رشد تومورهای ریه در موش های در معرض دود سیگار را مهار می کند. سال 2012 یک کارآمایی بالینی در چین نشان داد که توت فرنگی منجمد، از سرطان مری پیشگیری می کند. برمبنای همین پژوهش توت فرنگی، از بدن در برابر سرطان های دیگری مانند دهان، سینه و دهانه ی رحم هم محافظت می کند.
مطالعات دانشگاه ایلی نوی آمریکا، نشان می دهد که اسید الاژیک توت فرنگی رشد سلول های سرطانی را مهار می کند. لوتئین این گیاه هم، با رادیکال های آزاد مبارزه کرده و آثار منفی آن ها را به حداقل می رساند.

آنتوسیانین(به خصوص سیانیدین و پلارگونیدین)، فلاونول(پروسیانیدین، کاتچین، اپی گالوکاتچین، اپی کاتچین، گالوکاتچین، کامفرول و کوئرستین)، اسیدهای هیدروکسی بنزوئیک، اسیدهیدروکسی (سینامیک،کوماریک، کافئیک و فرولیک اسید)، رزوراترول، آنتی اکسیدان ها.

  • در سال 1386 میلادی نخستین تلاش اساسی برای کشت و پرورش توت فرنگی به نام پادشاه فرانسه، شارل پنجم ثبت شده است که 12 هزار گیاه توت فرنگی را در باغ سلطنتی خود پرورش داده بود.
  • هووی (Hovey) نام نخستین رقم توت فرنگی در آمریکا است که جدِّ گونه های جدید به شمار می رود و باغبانی به نام چارلز هووی آن را در سال 1834 م در کمبریج ماساچوست، پرورش داده بود.
  • توت فرنگی به دلیل شکل قلب مانند و رنگ قرمزش نماد زهره، الهه ی عشق شمرده می شد.
  • روی سنگ های محراب و ستون کلیساها در قرون وسطی طرح توت فرنگی حکاکی شده که نماد کمال و عدالت است.
  • هم اکنون، سالانه بيش از ۲۰ هزار تن توت فرنگی در ايران توليد می شود. استان های كردستان، گلستان و مازندران مناطق عمده ی توليد اين محصول هستند.

    دوز مناسب مصرف توت فرنگی بستگی به عوامل مختلفی از جمله سن، کاربرد و شرایط دیگر دارد. به یاد داشته باشید که محصولات طبیعی لزوماً ایمن نیستند. پیش از مصرف هر محصول به برچسب بسته بندی آن توجه کنید یا در صورت داشتن بیماری و عارضه ای خاص، پیش از مصرف با پزشک مشورت کنید.

    بهترین زمان مصرف چای توت فرنگی 2 ساعت پیش یا پس از غذا.

    • مصرف توت فرنگی در مقادیر زیاد، خطر ایجاد کبودی و خونریزی در برخی افراد، به خصوص افراد مبتلا به اختلالات خونریزی را، افزایش می دهد. بهتر است این افراد، پیش از مصرف با پزشک مشورت کنند.
    • مصرف توت فرنگی در مقادیر زیاد ممکن است لخته شدن خون را کاهش دهد. 2 هفته پیش از عمل جراحی از مصرف آن خودداری کنید.

      در حال حاضر اطلاعاتی در مورد تداخل دارویی خاص با توت فرنگی وجود ندارد.

      توت فرنگی به طور سنتی در درمان بیماری هایی مثل تصلب شرایین، نقرس، سنگ مثانه و بیماری های التهابی کاربرد دارد. این میوه درمان مفیدی برای بیماری های لثه هم هست. رومیان باستان معتقد بودند که این میوه داروی با ارزشی است و از آن برای درمان بیماری های مختلف از جمله مالیخولیا و سنگ کلیه استفاده می کردند. توت‌فرنگی از میوه‌های خنک است، ادرار را زیاد می کند و رسوب دندان را از بین می‌برد و برای افرادی توصیه می‌شود که به بیماری‌هایی چون دیابت مبتلا هستند. املاح این میوه، برای درمان یبوست مفید است و به سبب داشتن مقادیر کافی کلسیم و فسفر، در رشد کودکان و نوجوانان، تأثیر به سزایی دارد. توت فرنگی، در کاهش و رفع ترس، عصبانیت، اضطراب، هیجان و سستی مؤثر است. بر طول عمر می افزاید و از سکته جلوگیری می کند.


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *